దానికి ఆ పెద్దమనిషి రూ.5 ఇవ్వమన్నాడు. ఏంటి నేను తిన్న ఈ రుచికరమైన మరియు సంతృప్తినిచ్చిన ఈ బ్రేక్ ఫాస్ట్, టీ కేవలం రూ.5 రూపాయలా అని అడిగాను. అవును బాబు టీకి 5 రూపాయలే అన్నాడు, అసలు నిజం ఏమిటంటే ఆ వృద్ధ దంపతులు తమకోసం చేసుకున్న ఇడ్లీలను అడగగానే నాకోసం తెచ్చి వడ్డించారు. తమ జీవనం కోసం ఓకే టీ స్టాల్ పెట్టుకొని బ్రతుకుతున్నారు. అది తెలుసుకున్న నా కళ్ళ వెంబడి కన్నీళ్లు వచ్చాయి. అయితే ఆ రూ.5 ఇవ్వడానికి మనసొప్పక, ఇంకొంచెం డబ్బులు తీసి ఇచ్చాను, ఆ వృద్ధ దంపతులు వద్దు.. వద్దు బాబూ అంటూ డబ్బు తిరిగిచ్చేశారు.
ఇదంతా కళ్ళారా చూసిన నాకు. ఇప్పుడు కూడా డబ్బులకు ఆశపడని వాళ్ళు, తమ కడుపు కాల్చుకొని పక్కవాళ్ళ ఆకలి తీర్చే వారున్నారని వీళ్ళని చూశాకే తెలిసింది. నాలాంటి వాడు అక్కడికి వెళ్ళి, ఏదైనా తినడానికి ఉందా అని అడిగినప్పుడు, ఇక్కడ ఏమి దొరకవని చేతులు దులిపేసుకోవచ్చు, కానీ ఆకలి బాధ ఎలా ఉంటుందో జీవితాన్ని అనుభవించిన ఆ వృద్ధ దంపతులకు తెలుసు కాబట్టే ఏమాత్రం ఆలోచించకుండా.. తమ ఆకలిని చంపుకొని నాకు వడ్డించారు. వారి మానవత్వం, దయాద్ర హృదయం చూసి.. మీ రుణం ఎప్పటికీ తీర్చుకోలేనిది, బ్రతికున్నన్నాళ్ళు గొప్పగా చెప్పుకోవాల్సిన విషయమని అక్కడినుండి వెళ్లిపోయాను. వాళ్ళు జీవిస్తున్నది చిన్ని గుడిసెలోనే కానీ వారి మనసు మాత్రం చాలా విశాలమైనది.
No comments:
Post a Comment